Είναι γεγονός πως ένα ρολόι, αποτελούσε πάντα ενδεικτικό της κοινωνικής τάξης, στην οποία ανήκε ο κάτοχός του. Ουσιαστικά, τα πρώτα ρολόγια χειρός ήταν διαθέσιμα μόνο με μπρασελέ και κατασκευάστηκαν αποκλειστικά και μόνο για γυναίκες, καθώς τα ρολόγια που είχαν οι άντρες στην κατοχή τους μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν τα επονομαζόμενα ρολόγια τσέπης (pocketwatches). Το πρώτο ρολόι χειρός, κατασκευάστηκε από τον Abraham Louis Breguet για την Caroline Murat, την αδερφή του Ναπολέοντα, ενώ για τους άντρες τα πρώτα ρολόγια χειρός, κατασκευάστηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα και χρησιμοποιούνταν κυρίως από στρατιωτικούς.
Με το πέρασμα των χρόνων, τα ρολόγια εξελίχθηκαν ακόμα περισσότερο αφενός ως προς τις λειτουργίες τους και αφετέρου ως προς την εμφάνισή τους. Εκτός από ρολόγια με μπρασελέ, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και τα ρολόγια με λουρί είτε από δέρμα είτε από καουτσούκ, τα οποία χρησιμοποιούνται πλέον εξίσου και από άντρες αλλά και από γυναίκες. Φτιαγμένα από ανοξείδωτο ατσάλι, από πλαστικό αλλά και από άλλα υλικά όπως το τιτάνιο και το αλουμίνιο, τα ρολόγια εξελίχθηκαν ως το απαραίτητο αξεσουάρ που μπορεί να σας συνοδεύει σε όλες τις καθημερινές σας δραστηριότητες, αθλητικές και μη, είτε διαθέτουν αυτόματο μηχανισμό είτε διαθέτουν ψηφιακό-αναλογικό quartz ή quartz ακρίβειας.
Η ΑΙΤΙΑ
Μια ακόμη παράμετρος που λαμβάνεται υπόψιν στην επιλογή ενός ρολογιού, είναι οι πολύτιμοι λίθοι (jewels) που περιέχονται στον μηχανισμό του. Ο μηχανισμός ενός ρολογιού αποτελείται από διάφορα εξαρτήματα, όπως είναι για παράδειγμα τα γρανάζια (gears), οι απλοί τροχοί (wheels) και οι οδοντωτοί τροχοί (pinions). Όλα τα μεταλλικά εξαρτήματα του ρολογιού, περιστρέφονται γύρω από έναν κάθετο άξονα (pivot) που διασχίζει τον βασικό τροχό (wheel) του μηχανισμού. Όταν τα μεταλλικά αυτά εξαρτήματα έρχονται σ’ επαφή μεταξύ τους, δημιουργείτε μεγάλη τριβή, η οποία με την πάροδο του χρόνου, προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημιά στο ρολόι.
ΟΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ
Η χρήση των πολύτιμων λίθων έγινε για πρώτη φορά το 1704, από τους Nicolas Fatio de Duillier, Peter Debaufre και Jacob Debraufe. Οι ορυκτοί πολύτιμοι λίθοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το διαμάντι, το ζαφείρι και το ρουμπίνι, αφενός γιατί αποτελούν τους πιο σκληρούς ορυκτούς πολύτιμους λίθους που υπάρχουν στην γη και αφετέρου λόγω του μικρού μεγέθους και βάρους τους. Επίσης, χρησιμοποιούσαν αρκετά και έναν ημιπολύτιμο λίθο κόκκινου χρώματος, που ονομάζεται γρανάτης. Από το 1902 και έπειτα, ο Auguste Verneuil, ξεκίνησε την διαδικασία δημιουργίας συνθετικών πολύτιμων λίθων, οι οποίοι αν και έκαναν την ίδια αποτελεσματική δουλειά με τους φυσικούς πολύτιμους λίθους, ήταν αρκετά πιο φθηνοί. Ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος συνθετικός πολύτιμος λίθος είναι το ρουμπίνι.
Η ΠΟΣΟΤΗΤΑ
Ο αριθμός των πολύτιμων λίθων που συμπεριλαμβάνεται, εξαρτάται από το πόσο σύνθετος είναι ο μηχανισμός του ρολογιού. Συνήθως, τα ρολόγια που διαθέτουν αυτόματο μηχανισμό, απαιτείται να έχουν μεγαλύτερο αριθμό πολύτιμων λίθων, καθώς ο μηχανισμός τους απαρτίζεται από περισσότερα και πιο περίπλοκα εξαρτήματα επειδή διαθέτουν και περισσότερες λειτουργίες, όπως είναι οι χρονογράφοι και η ένδειξη ημερομηνίας. Μέχρι και την δεκαετία του 1970, τα περισσότερα ρολόγια είχαν περίπου 5 ή 7 πολύτιμους λίθους. Σήμερα, τα περισσότερα ρολόγια έχουν περίπου 17 πολύτιμους λίθους.
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις ρολογιών με αυτόματο μηχανισμό, όπου ο αριθμός των πολύτιμων λίθων μπορεί να είναι και μεγαλύτερος. Για παράδειγμα, τα ρολόγια Oris, διαθέτουν 26 πολύτιμους λίθους στο εσωτερικό του Ελβετικής προέλευσης Selita μηχανισμού τους, ενώ τα ρολόγια Bulova, έχουν τον Ιαπωνικής προέλευσης μηχανισμό Miyota και διαθέτουν 21 πολύτιμους λίθους.
